Sanus Rehabilitacja

Metoda PNF

Proprioceptive Neuromuscular Facilitation (PNF)

PNF jako koncepcja powstała w 1946 r. w Kalifornii dzięki współpracy neurofizjologa – dr Hermana Kabata i fizjoterapeutki – Maggie Knott. Jest przykładem neurofizjologicznego kompleksowego systemu oddziaływania terapeutycznego opartego na najnowszych osiągnięciach nauk medycznych, którego istotę zawarto w nazwie: proprioceptywne (dotyczące receptorów ciała) nerwowo-mięśniowe torowanie (ułatwianie, facilitowanie) ruchu.

Według filozofii PNF, proponowana pacjentowi terapia ma być bezbolesna i funkcjonalna, to znaczy zgodna z potrzebami ruchowymi zgłaszanymi przez chorego i wzorowana na naturalnych ruchach zdrowego człowieka. Ostatnie lata jeszcze silniej zaakcentowały ten aspekt terapii – praca nad funkcją to nie tylko ustalenia poczynione między pacjentem i terapeutą, to przede wszystkim dążenie do uzyskania w terapii sytuacji zadaniowej, w której chory może w bezpieczny sposób podjąć próbę odtworzenia funkcji. Oznacza to analizę ruchu pacjenta w odniesieniu do jego prawidłowego fizjologicznego przebiegu oraz włączenie do procesu usprawniania elementów treningu samoobsługi z wykorzystaniem przedmiotów codziennego użytku i sytuacji zadaniowych , które pacjent zgłosił jako trudne bądź niemożliwe do wykonania.

Zgodnie z koncepcją PNF badanie i terapia stanowią integralną całość i wzajemnie się implikują. Terapeuta poszukuje przyczyn problemów zgłaszanych przez pacjenta, jednak w realizacji celów wyznaczonych w terapii opiera się przede wszystkim na potencjale nie uszkodzonych bądź najsprawniejszych jego sfer ruchowych (najsilniejszych, bezbolesnych, o największym zakresie ruchu) i wykorzystuje je do pozyskiwania aktywności motorycznej w słabszych lub uszkodzonych obszarach narządu ruchu w oparciu o mechanizm irradiacji czyli przeniesienia pobudzenia. Takie planowanie terapii wymaga znajomości anatomii funkcjonalnej ciała ludzkiego oraz zasad biomechaniki i fizjologii skurczu mięśniowego. PNF wiele uwagi poświęca także kontroli motorycznej pacjenta, czyli interakcjom między stabilnością i mobilnością jego ciała, ze szczególnym uwzględnieniem pracy ekscentrycznej mięśni w warunkach grawitacji. Ze względu na szerokie możliwości oddziaływania koncepcja PNF przestała być utożsamiana ze sposobem pracy przeznaczonym wyłącznie dla pacjentów neurologicznych. Z powodzeniem stosuje się ją również w ortopedii, pediatrii, chorobach nerwowo-mięśniowych, wadach postawy czy skoliozach.

W terapii PNF, w zależności od potrzeb pacjenta, wykorzystywane są techniki uczące ruchu i koordynacji, stabilizujące, rozluźniające, mobilizujące, przeciwbólowe i inne, typowe dla metody, a także program ćwiczeń funkcjonalnych na materacu, nauka chodzenia, usprawnianie funkcji wegetatywnych (mięśni twarzy, języka oraz funkcji oddychania połykania i artykulacji), a pośrednio dochodzi również do regulacji pracy autonomicznego układu nerwowego, szczególnie podczas terapii oddechowej oraz oddziaływań w obrębie tułowia i klatki piersiowej.

Korzyści z pracy w Koncepcji PNF to:

  • metoda przyjazna dla pacjenta – oparta na bezbolesnej pracy, wykorzystującej silne odcinki ciała i umiejętności chorego do ułatwiania reedukacji utraconych funkcji;
  • wysoki poziom bezpieczeństwa terapii wynikający z integracji zabiegu z diagnostyką;
  • możliwość pracy z chorym na każdym poziomie dysfunkcji – zabezpieczenie terapią wszelkich funkcji od ruchowych do wegetatywnych;
  • wysoki poziom edukacji pacjenta, oparty na współuczestnictwie w planowaniu terapii oraz kontynuacji ćwiczeń w formie programu domowego;
  • niewielki wymagania sprzętowe;
  • duża efektywność prowadzonej terapii, wynikająca z dokładnej analizy problemu i ukierunkowanych oddziaływań.

Doskonalenie wiedzy o koncepcji PNF możliwe jest w Polsce od czerwca 1997r., kiedy to, dzięki współpracy Polskiego Towarzystwa Fizjoterapii i niemieckiego Centralnego Związku Fizjoterapeutów (ZVK), odbył się w Warszawie pierwszy licencjonowany przez Międzynarodowe Stowarzyszenie PNF (IPNFA) kurs podstawowy PNF. Obecnie szkolenia prowadzone są przy współpracy „PNF w POLSCE” – Stowarzyszenia na Rzecz Rehabilitacji Funkcjonalnej, członka IPNFA – organizacji zrzeszającej terapeutów i sympatyków koncepcji PNF i mają charakter szkoleń podyplomowych.

System szkolenia podstawowego obejmuje kurs podstawowy (100 godzin lekcyjnych) i kurs rozwijający zakończony praktycznym i teoretycznym egzaminem, w zakres którego wchodzi również ocena praktycznej pracy uczestnika kursu z pacjentem (łącznie 50 godzin lekcyjnych). Między poszczególnymi kursami wymagana jest półroczna przerwa, podczas której terapeuta ma zdobywać doświadczenia wykorzystując swą wiedzę w praktycznej pracy z pacjentami. Szkolenie spełnia standardy europejskie, a koncepcja jest uznana przez systemy ubezpieczenia zdrowotnego Unii Europejskiej.

Wskazania:

  • udary;
  • SM;
  • MPDz;
  • skoliozy;
  • pourazowe porażenia.

Więcej informacji na stronie: www.fizjoterapia.pl

 

TERAPEUCI

osteopata anna milówka sychowska sanus nowy sącz fizjoterapeuta kamila sychowska sanus nowy sącz fizjoterapeuta agnieszka ciapała sanus nowy sącz fizjoterapeuta dorota strakosz sanus nowy sącz   fizjoterapeuta maria tokarz sanus nowy sącz

Więcej informacji oraz zapisy od poniedziałku do piątku od godz. 16:00 do 20:00 pod numerem telefonu +48 606 251 335. 


ZAPISY -> poniedziałek – piątek od 16:00 do 20:00 tel. +48 606 251 335

X